1 JUL 2024 · Een predikant is anders. Dit komt door zijn bijzondere rol in de gemeente, zijn pastorale verantwoordelijkheden en de uitdagingen die hij ondervindt bij het bepalen van zijn eigen rol en positie. Het is een vanzelfsprekendheid dat de predikant anders is. Hij leeft in een unieke en sociaal beperkte ruimte, anders dan de meeste gemeenteleden. Bovendien is hij academisch gevormd, wat leidt tot een andere manier van denken en begrijpen en een andere opleiding dan de meeste gemeenteleden. https://koinoniabijbelstudie.nl/de-predikant-is-anders-dan-men-denkt/

30 JUN 2024 · Het Bijbelse verhaal van Jakob die worstelt met een mysterieuze figuur is een rijke metafoor voor de spirituele zoektocht en de confrontatie met het goddelijke. Jakob, alleen gelaten, gaat een worsteling aan die zowel fysiek als spiritueel is. Deze strijd symboliseert de innerlijke worsteling van een persoon met geloof en identiteit, waarbij Jakob niet alleen met een ander wezen vecht, maar ook met zichzelf en zijn eigen overtuigingen. De worsteling vindt plaats tot het aanbreken van de dag, wat wijst op een proces van verlichting en inzicht dat komt met de tijd. De man, die later een goddelijke entiteit blijkt te zijn, kan Jakob niet overwinnen, maar verwondt hem wel, wat aangeeft dat spirituele groei vaak gepaard gaat met pijn en offers. Jakob eist een zegen voordat hij de ander laat gaan, wat zijn vastberadenheid en verlangen naar spirituele vervulling toont. De naamswijziging van Jakob naar Israël, wat 'worstelaar met God' betekent, markeert een transformatie en een nieuwe identiteit die voortkomt uit deze diepe spirituele ervaring. Het verhaal benadrukt dat ware ontmoetingen met het goddelijke niet gaan over het verkrijgen van objectieve zekerheid, maar over het aangaan van een persoonlijke en subjectieve relatie met het ultieme. De weigering van de goddelijke figuur om zijn naam te onthullen, onderstreept de ongrijpbare aard van het goddelijke en de onmogelijkheid om het ultieme volledig te kennen of te definiëren. Dit leert ons dat in de spirituele zoektocht, het niet gaat om het verkrijgen van definitieve antwoorden, maar om het leren leven met onzekerheid en het vinden van betekenis in de zoektocht zelf. De wederzijdse zelfoverstijging van het goddelijke en het menselijke, zoals weerspiegeld in de namen Israël en El, toont de diepe verbondenheid tussen mens en God. Het verhaal nodigt ons uit om de aanwezigheid van het goddelijke in het dagelijks leven te erkennen en te accepteren dat geloof een kwestie is van persoonlijke ervaring en subjectieve waarheid, in plaats van objectieve bewijzen. Deze samenvatting van het verhaal van Jakob en zijn worsteling biedt een venster op de complexiteit van geloof en de menselijke zoektocht naar betekenis. Het moedigt ons aan om onze eigen worstelingen te omarmen als een essentieel onderdeel van onze spirituele reis en om de rijkdom van het religieuze leven te waarderen die voortkomt uit een diepe, persoonlijke omgang met het goddelijke. Het verhaal van Jakob is een uitnodiging om een actieve en betrokken houding ten opzichte van ons geloof aan te nemen, waarbij we de diepste vragen van het bestaan aangaan en uiteindelijk betekenis vinden in de onzekerheid.

30 JUN 2024 · Overweging over Psalm 103:3 en Johannes 5:1-13 in de Samenvaart in Anna Paulowna.

29 JUN 2024 · Goedendag, iedereen. Er is een veel geciteerd vers uit Psalm 103 dat vaak tot verwarring leidt. Het betreft Psalm 103, vers 3: "Die al uw ongerechtigheden vergeeft, die al uw krankheden geneest." Dit vers roept de vraag op: als God alle ziekten geneest, waarom ervaren we in het echte leven dat niet alle ziekten worden genezen? Hoe lossen we deze schijnbare tegenstrijdigheid op tussen onze ervaring en de ogenschijnlijke betekenis van de tekst? Er zijn twee manieren om dit aan te pakken. Ten eerste kunnen we de tekst nader bekijken en stellen dat ziekten alleen bij sommige mensen worden genezen, en dat ziekte een soort straf voor zonde is. Maar deze interpretatie strookt niet met onze ervaring, aangezien we weten hoeveel mensen ziek worden zonder enige zonde te hebben begaan. Een andere benadering is om opnieuw naar het woord 'ziekte' te kijken. In de moderne medische context betekent ziekte een fysieke of mentale aandoening die ons functioneren belemmert. Maar in het Oude Testament wordt ziekte breder gezien als elke vorm van zwakte of verminderde functionaliteit. In die zin kan ouderdom ook als een ziekte worden beschouwd. We moeten begrijpen dat "al uw ziekten" ook niet betekent dat elke afzonderlijke ziekte wordt genezen, maar wel dat elke vorm van zwakte kan worden hersteld. De context van Psalm 103:2-5 benadrukt dit: "Loof de Heer, mijn ziel, en vergeet niet één van zijn weldaden." Dit is een oproep om je te herinneren aan wat God heeft gedaan: Hij vergeeft ongerechtigheid, geneest ziekten, verlost je leven van het verderf, kroont je met goedertierenheid en barmhartigheid. Het derde element om te overwegen is de logische relatie tussen vergeving en genezing. Veel ziekten komen voort uit mentale zwakte door schuldgevoelens en schaamte. Jezus verwijst hiernaar in Johannes 5 wanneer Hij zegt: "Ga heen en zondig niet meer." Deze woorden herinneren aan de omstandigheden waarin de ziekte ontstond. De tekst impliceert niet expliciet dat ziekte simpelweg een straf voor zonde is. Er zijn tradities die dit suggereren, maar het is complexer dan dat. God straft niet met ziekte; hij laat ziekte toe in een gebroken schepping waar niemand het recht heeft op gezondheid. We verdienen allemaal in zekere zin om te lijden onder rampen en ziektes vanwege de gebrokenheid van de schepping. Genezing is dus een uitzondering en geen recht. Daarom moeten we God dankbaar zijn als Hij ons geneest; het is een daad van genade. Psalm 103 roept ons op om de Heer te loven met heel ons hart voor wat Hij in ons leven heeft gedaan. Wanneer onrecht is vergeven en ziektes zijn genezen, is het God die dit heeft bewerkstelligd. Laten we Hem daarvoor danken en ons leven aan Hem wijden, want Hij kroont ons met goedertierenheid en barmhartigheid.

26 JUN 2024 · Een oude kwestie die ook in onze tijd speelt: wie is eigenlijk de eigenaar van het land Israël? Er is een tekst in de Bijbel, de eerste tekst, het eerste vers dat luidt: “In het begin schiep God de hemel en de aarde.” Misschien beter vertaald als “toen God een begin maakte met de schepping van hemel en aarde,” als een soort opschrift. Dit vers gaf aanleiding tot een commentaar van Rabbi Shlomo Yitzchaki, geboren in Troyes, Frankrijk, 1040 en gestorven in 1105. Hij was een van de belangrijkste verklaarders van zowel de Tenach, de Joodse Bijbel, als de Talmud. Rabbi Shlomo Yitzchaki, ook wel bekend als Rashi, schreef een commentaar op het eerste vers van de Bijbel: “Beresjiet bara Elohim et ha’shamayim ve’et ha’aretz.” In het Hebreeuws zijn er merkwaardige zaken aan dit vers te ontdekken. “Beresjiet” betekent “in het begin van,” en “bara” betekent “hij schiep.” Grammaticaal kunnen deze woorden niet samen gaan. Er zouden andere uitdrukkingen moeten staan zoals “Barisjona bara” of “Batchila bara,” wat letterlijk betekent “in het begin schiep God.” Maar er staat “beresjiet bara,” “in het begin van, schiep God”, wat commentatoren heeft beziggehouden. Rashi’s vader, Rabbi Yitzchak, zei dat de Torah had moeten beginnen met Exodus 12:2: “Deze maand zal voor jullie het begin van de maanden zijn,” omdat dit het eerste gebod aan Israël was. Waarom begint de Torah dan met “beresjiet”? Volgens Rashi om te laten zien dat God de schepper is en daarom kan doen met het land wat Hij wil. Psalm 111:6 zegt: “De kracht van zijn daden heeft hij zijn volk verteld.” Dit toont aan dat God Israël het erfdeel van de volkeren aan Israel gaf. De volkeren zeggen vaak dat Israël rovers zijn omdat ze het land Kanaan hebben veroverd. Maar volgens Rashi’s uitleg van Genesis 1:1  heeft God heel de aarde geschapen en kan Hij het geven en nemen naar Zijn wil. Israël kan dus antwoorden dat heel de aarde van God is en dat Hij het land aan hen gegeven heeft. Rashi legt verder uit dat “Beresjiet bara” betekent “in het begin van Gods scheppen.” Het vers vraagt om uitleg: letterlijk genomen is het grammaticaal incorrect. Daarom moet men begrijpen dat God in Zijn wijsheid koos om Israël het land te geven vanwege hun rol in Zijn plan. Het “begin”  kan immers zowel slaan op de Torah (het begin van Zijn weg) en op Israel (het begin van Zijn oogst).God schiep hemel en aarde om Israël een plaats te geven waar zij Zijn wetten konden naleven. De Torah is immers het begin van Gods weg in de wereld. De schepping toont Gods doel om rechtvaardige relaties tussen mensen en hun omgeving te bevorderen door middel van Zijn geboden.

25 JUN 2024 ·   Vanuit een rationeel oogpunt is het verbazingwekkend dat zoveel academici en andere schrijvers gefixeerd zijn op de zogenaamde misdaden van Israël, terwijl ze de genocidale gruwelen van verschillende landen in Afrika negeren. Deze fixatie kan verklaard worden door de positie van postkoloniale critici, die niet geneigd zijn om Arabische landen of niet-westerse landen in het algemeen te bekritiseren. Ze negeren moedwillig de realiteit dat Israël vandaag de dag, net als in het bijbelse verleden, omringd wordt door grote aantallen vijandige vijanden met militaire macht. Israël, met zijn achtduizend vierkante mijl waar zeven miljoen mensen wonen, wordt omringd door een Arabische wereld die 5,14 miljoen vierkante mijl bezet met een bevolking van vierhonderd miljoen. Het is een bittere waarheid dat de staat Israël sinds zijn oprichting in mei 1948 voortdurend wordt veroordeeld vanwege zijn bestaan en legitimiteit. Deze beoordeling gaat veel verder dan gepaste en verdiende kritiek op het gedrag van de staat Israël of zijn burgers, met betrekking tot specifieke acties of niet-acties. Dit soort critici gebruikt onevenredig harde taal en concentreert zich op wat zij afschilderen als racisme, discriminatie, etnische zuivering, schendingen van mensenrechten, kolonialisme en oneigenlijke bezetting van grondgebied door Israël, dat zij beschuldigen als een apartheidsstaat. Een bekend voorbeeld van deze buitensporige kritiek op Israël zijn de werkzaamheden van internationale organen zoals de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die zes van haar tien speciale spoedzittingen aan Israël heeft gewijd; geen enkele werd gewijd aan Rwanda of Soedan met hun ontstellende genocide. Het onevenwicht in het gedrag van de VN bleek opnieuw in november 2012, toen de Algemene Vergadering van de VN Soedan met 176 van de 193 leden verkoos voor een termijn van drie jaar in de Economische en Sociale Raad van de VN, die geacht wordt het respect voor de naleving van de mensenrechten en fundamentele vrijheden voor iedereen te bevorderen. De onevenwichtigheid en de internationale dubbele standaard die op Israël wordt toegepast, en de islamitische obsessie voor de vernietiging ervan, worden nog opvallender wanneer het bestaan van het land zelf wordt bedreigd. De primaire zorg van natiestaten is de bescherming van hun burgers. Dit principe van het internationaal recht is vastgelegd in Artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties, dat verwijst naar "het inherente recht op individuele of collectieve zelfverdediging" als er een gewapende aanval plaatsvindt tegen een lidstaat. Geen enkele soevereine natie kan aanvallen of geplande aanvallen op haar grondgebied of bevolking tolereren. Michael Curtis, Jews, Antisemitism and the Middle East

25 JUN 2024 · Ik vind het erg frustrerend dat sommige intelligente mensen, met name liberale en linkse politici, vaak misleidende en bevooroordeelde meningen over Israël hebben, die soms zelfs als antisemitisch kunnen worden beschouwd. Met name de specifieke beschuldigingen van landannexatie en apartheid kunnen relatief eenvoudig worden weerlegd door te verwijzen naar historische gebeurtenissen en huidige realiteiten, zoals het stemrecht van Arabische Israëli's. Het is een ergerlijke zaak: het bewust en stelselmatig negeren van feiten door sommige politici. Er is een echte  noodzaak om tegen dergelijke ongegronde beweringen te blijven protesteren.

16 JUN 2024 · Verkondiging in de Oude Ursulakerk in Warmenhuizen. De weg van Abraham: uittrekken uit het vertrouwde om de weg te gaan van gastvrijheid tegenover allen. Genesis 18:1-9 en 16-23. Ook het pleidooi voor Sodom hoort bij de nieuwe weg van Abraham. 

4 JUN 2024 · Korte meditatie over psalm 4:2 en 6.

2 JUN 2024 · Een kort commentaar op de tekst van 2 juni 2024: Deuteronomium 1. het land, de rechtspraak, de verspieders, gehoorzaamheid.

22 NOV 2019 · De discussie is weer opgelaaid, nu buiten de PKN die daar vele jaren geleden last van had. Mogen vrouwen in het ambt - ouderling en predikant - staan? Bijbelvaste christenen kennen de zwijgteksten, maar ook in de Confessionele Vereniging gaan nu stemmen op om daar vooral relativerend mee om te gaan. Volgende week een verslag van de bijeenkomst van het CV in Nunspeet over deze vraag met ds. Van Veluw. Wat is het Bijbelse antwoord? En wat gebeurt er wanneer we zeggen dat de Bijbel niet het laatste woord heeft? Is Paulus dan in elk opzicht verouderd? Vooruitlopend op de CV vergadering alvast een radicale kanttekening bij een treurig debat. En dan: ontdekkingen in de HSV studiebijbel. Wat zeggen de kanttekeningen bij 1 Kor. 12-14, wanneer het over de gaven van de Geest gaat? Sporen van Charismania zijn dan overal te vinden. Een klinisch onderzoek. Vanwege de lengte afgewisseld met enkele muzikale bijdragen.