De traditie van de 16e-eeuwse wederdopers, of Anabaptisten, is gelijktijdig een traditie van pacifisme en van een kritische afstand tot de machten. Tegenover de democratie heeft zij die kritische afstand steeds meer opgegeven. In de huidige tijd zijn de Nederlandse nazaten van de radicale reformers van toen, de doopsgezinden, ook in politieke zin volledig geassimileerd. De vrijzinnige theologie deed de rest, doopsgezinden leven in volle instemming met de neoliberale samenleving.

Zie ook: https://veenpreken.wordpress.com/2024/07/08/zwaard-en-kruis-de-doperse-kritiek-op-de-staat/