Kontynuujemy temat zmysłów. Dziś porozmawiamy o węchu i dotyku.  Mamy taki cytat: "Życie duchowe oznacza dojście do punktu, w którym jesteś tak usatysfakcjonowany, że nie jesteś już niewolnikiem swoich zmysłów."

Nie można tak naprawdę sztucznie kontrolować zmysłów, ponieważ są one jak rozszalałe konie. Możecie je na chwilę utrzymywać w karbach, ale w końcu się zmęczycie i puścicie lejce.  Dokładnie tak jak z rozszalałymi końmi. Trzymasz lejce, ale one się wciąż wyrywają, aż w końcu nie jesteś w stanie ich utrzymać. 

Jest takie powiedzenie w pismach jogi, że nie możesz komuś zabrać cukru, dopóki nie dasz mu miodu. Nie zabierasz zmysłom przedmiotów których pragną, nie zatrzymujesz ich działania. Przekierunkowujesz zmysły.  Znajdujesz im pozytywne zajęcie. Dajesz zmysłom tyle swobody, ile zadowalania zmysłów jest wymagane,  aby utrzymać ciało i duszę razem.