Jakie to proste i nawet ma algorytm!” – powiedział ostatnio jeden z ojców, z którym rozmawiałam o tym, jak wpływa na niego złość jego kilkuletniej córeczki. Łzy i krzyk dziewczynki okazały się naprawdę trudne do zniesienia. Miał wrażenie, że kiedy córka się złości, on sam zamienia się w swojego surowego, karzącego ojca, którym wcale na co dzień nie bywa. Jak gdyby jej złość budziła w nim uśpione demony przeszłości. Jego krzyki i szantaże emocjonalne okazywały się skuteczne, ale działały na krótką metę. Miał poczucie, że w trudnych chwilach traci kontakt z córką i że jest mu posłuszna ze strachu. Pragnął jednak, żeby stała się w przyszłości pewną siebie kobietą, niedającą się łatwo zmanipulować czy zastraszyć.