سیاست انقباض و فلاکت خامنه‌ای
Download and listen anywhere
Download your favorite episodes and enjoy them, wherever you are! Sign up or log in now to access offline listening.
Jan 7, 2021 ·
6m 41s
نظام دستاربندان با برچسب ولایت فقیه، از آنجا که هیچ‌گاه انتخاب طبیعی مردم ایران در یک انتخابات مشروع و آزاد نبوده، طی سالیان برای حفظ خود در قدرت، دست به اقداماتی زده است که می‌توان برخی از آنها را به‌صورت محوری برشمرد:
۱ـ تعارض خونین و خشن با آزادیخواهان و نیروهای انقلابی و اطلاق صفت «محارب» و «منافق» به آنان برای این‌که در شکنجه و کشتارشان دست بازداشته باشد.
۲ـ نهادینه کردن و گسترش سرکوب در جامعه با سلب آزادیهای اجتماعی از آزادی مذهب گرفته تا پوشش.
۳ـ به خیابان بردن مراسم جنایتکارانه اعدام و بساط شلاق برای ایجاد رعب در جامعه و پیشگیری از اعتراضات اجتماعی. زندان‌سازی و زندان‌گستری در ابعاد کلان و غیرمعمول.
۴ـ جنگ‌آفرینی، ایجاد بحران و اشاعهٔ تروریسم در بیرون مرزهای ایران؛ به‌خصوص در کشورهای عربی و اسلامی، با هدف ایجاد یک عقبهٔ استراتژیک جهت جلوگیری از سرنگون شدن توسط مردم.
۵ـ هزینه کردن سرمایه‌های ملی برای تربیت نیروهای سرکوبگر و شبه‌نظامی در داخل و خارج ایران.
۶ـ تلاش برای دستیابی به بمب اتمی و تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی مانند موشک
از آنجا که این اقدامات که از ماهیت قرون‌وسطایی و ضدمردمی نظام ولایت فقیه نشات می‌گیرد، نظام را وارد بحرانهای متعدد و لاعلاج و بن‌بستی کرده که نه راه پس دارد و نه راه پیش، خامنه‌ای تلاش می‌کند تا برای حفظ نظام آخوندی و صف‌بستن در برابر قیام تا جایی که می‌تواند دستگاه حکومتی را یک دست کرده و شکافها را که به نفع مردم شورشی و آماده قیام است هم بیاورد.
ولی‌فقیه نظام در این راستا ابتدا با گماردن ابراهیم رئیسی به منصف قاضی‌القضات و میرغضب اعظم گام نخستین را برداشت. در گام بعدی عناصر وابسته و سرسپرده به خود را بر روی کرسی‌های مجلس نشاند. گام سوم او روی کارآوردن یک رئیس‌جمهور اجرایی و حلقه به‌گوش به نام «دولت جوان حزب‌اللهی» ! است که او بارها تمایل خود را نسبت به آن ابراز کرده است.
عناصر ناهمخوان و ریزشی‌ها
حذف و تصفیه عناصر ناهمخوان با دایرهٔ قدرت در درون نظام، به‌دلیل افول موقعیت خامنه‌ای، گستردگی نارضایی‌های اجتماعی و نیز در چشم‌انداز بودن قیام چندان سهل و ساده نیست.
روزنامهٔ جوان (۱۷دی۹۹) وابسته به باند خامنه‌ای در مطلبی با عنوان «آقا» و چپ‌ها، درصدد منزه جلوه دادن خامنه‌ای است اما ناخودآگاه به سلسله‌ای از ریزش‌ها در داخل نظام در جریان قیام ۸۸ اعتراف می‌کند. این مطلب که خط امامی‌های سابق را «جریان چپ» می‌نامد، بریدگی آنها را چنین تئوریزه می‌کند:
«فقط منازعه و بحران معرفتی و فکری اصلاح‌طلبان با نظام نبود که رهبری را می‌آزرد که طراحی فتنه ۸۸ توسط احزاب مشارکت و سازمان مجاهدین، اصلاح‌طلبی را به رویارویی با نظام کشاند و غرب را به‌عملکرد این جریان امیدوار کرد. صف پشیمانان از انقلابی بودن ماهیت نظام بیشتر شد و توابین لانه جاسوسی هویدا شدند. صد‌ها کتاب و مقاله در نفی عصمت، ولایت‌فقیه، اسلام سیاسی و فقه نوشته شد».
در جایی دیگر از این نوشته می‌خوانیم:
«هادی غفاری که از چپ خشن خروج کرده و کاور اصلاح‌طلبی پوشیده است، می‌گوید: آقای خامنه‌ای آنچه تو خوانده‌ای، من هم خوانده‌ام، چرا باید من از تو اطاعت کنم؟»
این نوشته هم‌چنین اذعان می‌کند که موج ریزش، وارفتگی و انشقاق در بین باندهای مختلف نظام به مرحله‌ای بالغ شده که برخی از آنها از خمینی نیز عدول کرده‌اند.
«این جماعت هم اصلاح‌طلبی را (به تعبیر خودشان) راه بدون بازگشت می‌دانند هم بعضاً تعلقات عاطفی به امام ندارند. به‌کارگیری کلماتی مانند «آقای خمینی» و «آیت‌الله خمینی» نشان می‌دهد از امام هم عدول عاطفی کرده‌اند».
فلاکت خامنه‌ای در پیشبرد سیاست انقباض
اصلاح موادی از قانون انتخابات ریاست‌جمهوری از سوی نمایندگان ولایی و مطرح شدن بحث اختیارات رئیس‌جمهور و موضوع رفراندوم از طرف حسن روحانی، نشان داد که خامنه‌ای راه همواری برای سیاست انقباض در پیش ندارد.
با آن که مجلس سرسپرده، کاندیداتوری سرکردگان کنونی و سابق و لاحق سپاه پاسداران را بدون استعفا از منصب کنونی مجاز شناخت؛ ولی یک روزنامهٔ وابسته به باند مغلوب نسبت به این موضوع هشدار داده و می‌نویسد:
«حضور رئیس‌جمهوری نظامی یک پیام خطرناک به جامعه القا می‌کند و یک نظامی نمی‌تواند رئیس‌جمهوری خوبی برای جامعه ایرانی باشد... وارد شدن یک نظامی در سیاست و فضا را نظامی کردن، فرکانس خطرناکی برای جامعه است. کشور ما در شرایطی نیست که بخواهیم از منظر زور و فشار بر مردم ورود کنیم. مردم ما قانونمدار هستند و کسانی که وعدهٔ رئیس‌جمهوری نظامی را می‌دهند بدون آگاهی در چنین میدانی پا گذاشته‌اند» (جهان‌صنعت. ۱۶دی۹۹).
معنای تلویحی این اظهارات آن است که جامعه در شرایط خطرناکی است. به‌دلیل آمادگی بالا برای قیام و انفجار اجتماعی، اعمال سیاست انقباض و بیرون کشیدن یک مهرهٔ نظامی از دل انتخابات نمایشی ممکن است به قیمت جان باختن کل نظام تمام شود.
با توجه به خط قرمز قیام برای خامنه‌ای، او برای برداشتن گامهای بعدی در این میدان مین، باید با احتیاط حرکت کند. گام بعدی ممکن است بر روی یک والمارا فرود بیاید؛ و همان‌طور که اشاره شد، آخرین گام باشد.
۱ـ تعارض خونین و خشن با آزادیخواهان و نیروهای انقلابی و اطلاق صفت «محارب» و «منافق» به آنان برای این‌که در شکنجه و کشتارشان دست بازداشته باشد.
۲ـ نهادینه کردن و گسترش سرکوب در جامعه با سلب آزادیهای اجتماعی از آزادی مذهب گرفته تا پوشش.
۳ـ به خیابان بردن مراسم جنایتکارانه اعدام و بساط شلاق برای ایجاد رعب در جامعه و پیشگیری از اعتراضات اجتماعی. زندان‌سازی و زندان‌گستری در ابعاد کلان و غیرمعمول.
۴ـ جنگ‌آفرینی، ایجاد بحران و اشاعهٔ تروریسم در بیرون مرزهای ایران؛ به‌خصوص در کشورهای عربی و اسلامی، با هدف ایجاد یک عقبهٔ استراتژیک جهت جلوگیری از سرنگون شدن توسط مردم.
۵ـ هزینه کردن سرمایه‌های ملی برای تربیت نیروهای سرکوبگر و شبه‌نظامی در داخل و خارج ایران.
۶ـ تلاش برای دستیابی به بمب اتمی و تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی مانند موشک
از آنجا که این اقدامات که از ماهیت قرون‌وسطایی و ضدمردمی نظام ولایت فقیه نشات می‌گیرد، نظام را وارد بحرانهای متعدد و لاعلاج و بن‌بستی کرده که نه راه پس دارد و نه راه پیش، خامنه‌ای تلاش می‌کند تا برای حفظ نظام آخوندی و صف‌بستن در برابر قیام تا جایی که می‌تواند دستگاه حکومتی را یک دست کرده و شکافها را که به نفع مردم شورشی و آماده قیام است هم بیاورد.
ولی‌فقیه نظام در این راستا ابتدا با گماردن ابراهیم رئیسی به منصف قاضی‌القضات و میرغضب اعظم گام نخستین را برداشت. در گام بعدی عناصر وابسته و سرسپرده به خود را بر روی کرسی‌های مجلس نشاند. گام سوم او روی کارآوردن یک رئیس‌جمهور اجرایی و حلقه به‌گوش به نام «دولت جوان حزب‌اللهی» ! است که او بارها تمایل خود را نسبت به آن ابراز کرده است.
عناصر ناهمخوان و ریزشی‌ها
حذف و تصفیه عناصر ناهمخوان با دایرهٔ قدرت در درون نظام، به‌دلیل افول موقعیت خامنه‌ای، گستردگی نارضایی‌های اجتماعی و نیز در چشم‌انداز بودن قیام چندان سهل و ساده نیست.
روزنامهٔ جوان (۱۷دی۹۹) وابسته به باند خامنه‌ای در مطلبی با عنوان «آقا» و چپ‌ها، درصدد منزه جلوه دادن خامنه‌ای است اما ناخودآگاه به سلسله‌ای از ریزش‌ها در داخل نظام در جریان قیام ۸۸ اعتراف می‌کند. این مطلب که خط امامی‌های سابق را «جریان چپ» می‌نامد، بریدگی آنها را چنین تئوریزه می‌کند:
«فقط منازعه و بحران معرفتی و فکری اصلاح‌طلبان با نظام نبود که رهبری را می‌آزرد که طراحی فتنه ۸۸ توسط احزاب مشارکت و سازمان مجاهدین، اصلاح‌طلبی را به رویارویی با نظام کشاند و غرب را به‌عملکرد این جریان امیدوار کرد. صف پشیمانان از انقلابی بودن ماهیت نظام بیشتر شد و توابین لانه جاسوسی هویدا شدند. صد‌ها کتاب و مقاله در نفی عصمت، ولایت‌فقیه، اسلام سیاسی و فقه نوشته شد».
در جایی دیگر از این نوشته می‌خوانیم:
«هادی غفاری که از چپ خشن خروج کرده و کاور اصلاح‌طلبی پوشیده است، می‌گوید: آقای خامنه‌ای آنچه تو خوانده‌ای، من هم خوانده‌ام، چرا باید من از تو اطاعت کنم؟»
این نوشته هم‌چنین اذعان می‌کند که موج ریزش، وارفتگی و انشقاق در بین باندهای مختلف نظام به مرحله‌ای بالغ شده که برخی از آنها از خمینی نیز عدول کرده‌اند.
«این جماعت هم اصلاح‌طلبی را (به تعبیر خودشان) راه بدون بازگشت می‌دانند هم بعضاً تعلقات عاطفی به امام ندارند. به‌کارگیری کلماتی مانند «آقای خمینی» و «آیت‌الله خمینی» نشان می‌دهد از امام هم عدول عاطفی کرده‌اند».
فلاکت خامنه‌ای در پیشبرد سیاست انقباض
اصلاح موادی از قانون انتخابات ریاست‌جمهوری از سوی نمایندگان ولایی و مطرح شدن بحث اختیارات رئیس‌جمهور و موضوع رفراندوم از طرف حسن روحانی، نشان داد که خامنه‌ای راه همواری برای سیاست انقباض در پیش ندارد.
با آن که مجلس سرسپرده، کاندیداتوری سرکردگان کنونی و سابق و لاحق سپاه پاسداران را بدون استعفا از منصب کنونی مجاز شناخت؛ ولی یک روزنامهٔ وابسته به باند مغلوب نسبت به این موضوع هشدار داده و می‌نویسد:
«حضور رئیس‌جمهوری نظامی یک پیام خطرناک به جامعه القا می‌کند و یک نظامی نمی‌تواند رئیس‌جمهوری خوبی برای جامعه ایرانی باشد... وارد شدن یک نظامی در سیاست و فضا را نظامی کردن، فرکانس خطرناکی برای جامعه است. کشور ما در شرایطی نیست که بخواهیم از منظر زور و فشار بر مردم ورود کنیم. مردم ما قانونمدار هستند و کسانی که وعدهٔ رئیس‌جمهوری نظامی را می‌دهند بدون آگاهی در چنین میدانی پا گذاشته‌اند» (جهان‌صنعت. ۱۶دی۹۹).
معنای تلویحی این اظهارات آن است که جامعه در شرایط خطرناکی است. به‌دلیل آمادگی بالا برای قیام و انفجار اجتماعی، اعمال سیاست انقباض و بیرون کشیدن یک مهرهٔ نظامی از دل انتخابات نمایشی ممکن است به قیمت جان باختن کل نظام تمام شود.
با توجه به خط قرمز قیام برای خامنه‌ای، او برای برداشتن گامهای بعدی در این میدان مین، باید با احتیاط حرکت کند. گام بعدی ممکن است بر روی یک والمارا فرود بیاید؛ و همان‌طور که اشاره شد، آخرین گام باشد.
Information
| Author | Radio Mojahed - رادیو مجاهد |
| Website | - |
| Tags |
Copyright 2024 - Spreaker Inc. an iHeartMedia Company
