بیانیه

شعری از ویکتور خارا
نه برای خواندن است که می‌خوانم
نه برای عرضه صدایم
نه
من آن شعر را با آواز می‌خوانم
که گیتار پراحساس من می‌سراید
چرا که این گیتار قلبی زمینی دارد
و پرنده‌‌وار پروازکنان در گذر است
و چون آب مقدس
دلاوران و جان‌فشانان را به مهر و مهربانی تعمید می‌دهد
پس ترانه من آنچنان که ویولتا می‌گفت هدفی یافته است
آری گیتار من کارگر است
که از بهار می‌‌درخشد و عطر می‌پراکند
گیتار من دولتمندان جنایتکار را به کار نمی‌آید
که آزمند زر و زورند
گیتار من به کار زحمتکشان خلق می‌آید (2)
تا با سرودشان آینده شکوفا شود
چرا که ترانه آن زمان معنایی می‌یابد
که قلبش نیرومندانه در تپش باشد
و انسانی آن ترانه را بسراید
که سرودخوانان فداکاری را پذیرا شود
شعر من در مدح هیچ کسی نیست (2)
و من نمی‌‌سرایم تا بیگانه‌ای بگرید
من برای بخش کوچک و دوردست سرزمینم می‌سرایم
که هر چند باریکه‌ای بیش نیست
اما ژرفایش را پایانی نیست
....
شعر من آغاز و پایان همه چیز است (2)
شعری سرشار از شجاعت
شعری همیشه زنده و تازه و پویا
‌ شعری همیشه زنده و تازه و پویا
شعری همیشه زنده و تازه و پویا