مهره‌ها و رسانه‌های رژیم تاکنون بارها از لزوم «جراحی بزرگ» برای نجات نظام سخن گفته‌اند. از جمله رئیسی جلاد روز ۶آبان گفت: «شخص بنده و دولت از هزینه کردن آبرو برای جراحی‌های بزرگ و نجات اقتصاد کشور دریغ نمی‌کنیم».

اکنون با گذشت چند ماه و به‌تدریج کاملاً روشن شده است که منظور از «جراحی بزرگ» مکیدن آخرین ذرات حیات اقتصادی مردم است که عمده‌ترین اقدام در این راستا، یکی حذف ارز ۴۲۰۰تومانی برای واردات کالاهای اساسی است و دومی گران کردن و چند برابر کردن قیمت بنزین و سوخت است؛ چرا که ظاهراً با هیچ شیوهٔ غارتگرانهٔ دیگری حفرهٔ کسری بیش از ۵۰درصدی بودجهٔ سال۱۴۰۱ قابل جبران و پر کردن نیست. اگر مسأله تنها بحث بریدن گوشت تن مردم برای پر کردن این حفره بود، رژیم در انجام آن هیچ درنگی نمی‌کرد، کاری که تاکنون کرده و بر اثر آن ۷۰درصد مردم ایران را به‌زیر خط فقر کشانده و بیش از ۳۰درصد را هم در «فقر مطلق» و گرسنگی غرق کرده است. اما همان‌گونه که در مجلس ارتجاع و در رسانه‌های حکومتی هشدار می‌دهند، مسأله این است که «گرانی و بیکاری آستانهٔ تحمل مردم را بریده است» (دهمرده در مجلس ارتجاع ۱۶آبان۱۴۰۰) و «تحمل مردم سقفی دارد» (آخوند مجید انصاری عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام ـ ۲۸آذر ۱۴۰۰) مهره‌های نظام از یکدیگر سؤال می‌کنند: «آستانهٔ تحمل مردم از وضعیت معیشتی تا کجاست؟» (اکبر اعلمی از مهره‌های باند مغلوب خطاب به‌قالیباف ـ ۱۴آذر ۱۴۰۰).



آری، تمام مسأله وحشت از انفجار خشم‌وکین مردمی است که دههامیلیون تن از آنها دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند. بنابراین رژیم برای این جراحی زمینه‌چینی می‌کند، از یک‌سو به‌شیوهٔ معمول «نمدمال» با تأیید و تکذیب و اظهارات ضد و نقیض روی آورده تا حساسیتهای اجتماعی را به‌تدریج بفرساید. و از سوی دیگر مسکن‌هایی هم برای تخفیف عواقب این جراحی مرگبار در نظر گرفته است.

اظهارات پاسدار عباسی عضو کمیسیون انرژی مجلس می‌تواند تا حدود زیادی به‌روشن شدن نقشهٔ رژیم کمک کند. از نظر او ۳برابر کردن بنزین در سال۹۸ طرحی درست و ضروری بود، «طرحی که می‌توانست درست و با آرامش در جامعه انجام شود، به‌غلط انجام شد». او تأکید می‌کند «پدیدهٔ آبان۹۸» (قیام) قابل پیشگیری بود و اکنون ما باید «به‌صورت مرحله‌یی پیش برویم»... . روش عام این مرحله‌یی پیش رفتن، همان تأیید و تکذیبهای فریبکارانهٔ رژیم است، این روش، در مورد حذف ارز ۴۲۰۰تومانی به‌کار گرفته شده است. یک بار می‌گویند این حذف شامل همهٔ کالاها می‌شود و بودجهٔ سال آینده مبتنی بر حذف کامل ارز ترجیحی (ارز ۴۲۰۰تومانی) است و بار دیگر می‌گویند این حذف شامل نان و دارو نمی‌شود. در حالی که در مورد دارو از هم‌اکنون این اتفاق با نایاب شدن بیش از ۱۰۰قلم دارو و عرضه آنها با چندین برابر قیمت در بازار سیاه اتفاق افتاده است.



در مورد افزایش قیمت بنزین هم سخنگوی دولت آخوند رئیسی از یک طرح «آزمایشی» خبر داد و گفت: «در دو جزیره قشم و کیش سهمیه بنزین به‌جای خودروها به‌افراد اختصاص پیدا می‌کند. کسی که خودرو ندارد هم می‌تواند سهمیه سوخت داشته باشد و آن را به‌قیمت مناسب به‌دیگران عرضه کند. قیمت عرضه بنزین همان نرخ عادی ۱۵۰۰ برای بنزین سهمیه‌ای و ۳هزار تومان برای بنزین آزاد است که هیچ تفاوتی با نرخ فعلی نخواهد داشت» (تلویزیون رژیم ـ ۳۰آذر).

معنی عبارت «آزمایشی» به‌روشنی ب آن است که طرح مزبور در صورت موفقیت، در کل کشور به‌مرحله اجرا گذاشته خواهد شد. کارشناسان اقتصادی پیش‌بینی می‌کنند که با اجرای طرح اختصاص روزانه یک لیتر بنزین به‌هر نفر، قیمت بنزین به‌۹برابر یعنی لیتری ۲۷هزار تومان خواهد رسید، در این صورت قابل پیش‌بینی است که با همین قیاس قیمت سایر کالاها هم جهش خواهد کرد و ابر تورم که کارشناسان رژیم از مدتها پیش راجع به‌آن هشدار می‌دهند به‌وقوع خواهد پیوست.



رژیم برای مقابله با خطر انفجار اجتماعی و پیامدهای این عمل جراحی یک ترفند دیگر نیز به‌کار بسته و آن دو برابر کردن میزان یارانهٔ نقدی (ماهانه ۹۰هزار تومان یا معادل ۳دلار) است که گفته می‌شود از دیماه جاری به‌حساب شهروندان، البته نه همهٔ شهروندان بلکه تنها به‌حساب شمار نامعلومی از دهکهای پایین درآمدی واریز می‌شود. اقدامی که قابل مقایسه است با تجویز یک قرص آسپیرین برای بیماری که عمل جراحی قلب باز کرده است.

اما در حالی که هر روز اقشار فزاینده‌یی از مردم محروم به خیابان‌ها سرازیر شده و حقوق به‌یغما رفتهٔ خود را مطالبه می‌کنند، آیا خلیفهٔ ارتجاع می‌تواند با این ترفندهای کودک‌فریب، عمل جراحی خود را به‌انجام برساند و چند صباحی دیگر برای خود فرجهٔ بقا بخرد؟ فریادهای وحشت بسیاری از مهره‌ها و گماشتگان نظام که نسبت به‌عواقب این تصمیم هشدار می‌دهند، قاعدتاً بایستی دست و دل خامنه‌ای را بلرزاند و بر تردیدهای او بیفزاید؛ چرا که حتی گماشته‌یی مانند علم‌الهدی نیز نسبت به‌عواقب این جراحی هشدار می‌دهد و فریاد وحشت سر می‌دهد که: «یک بدن نحیف ضعیف از کار افتاده را جراحی نمی‌کنند... از زیر عمل جراحی بیرون نمی‌آید... الآن نمی‌شود جراحی اقتصادی کرد» (جمعه‌بازار ۲۱آبان ۱۴۰۰).