Streszczenie
Deportacje ludzi brutalnie wyrwanych w domów. Przerwana modlitwa polskich oficerów zabijanych strzałem w tył głowy. Zbrodnia, o której świat miał się nie dowiedzieć. Systemowa grabież mienia państwowego i zimnowojenny wyścig zbrojeń. Wystawa w Parku Leśnym poświęcona okupacji sowieckiej w Polsce narodziła się z… niezgody na fetowanie na cześć okupantów.

Opis odcinka
Ta sama, ale co roku inna, czyli wystawa „Okupacja sowiecka w Polsce 1939–1993” w Parku Leśnym to cykliczna opowieść o ataku Związku Radzieckiego na Rzeczpospolitą i o ponad 50-letnim pobycie wojsk sowieckich m.in. na Dolnym Śląsku. Agresja, zsyłki na Sybir, zbrodnia katyńska, grabież mienia i zimna wojna – to tylko część tematów, o których opowiada przygotowana przez Muzeum Historyczne w Lubinie ekspozycja. Wystawa ma charakter stały, jednak co roku temat jest ujmowany inaczej.

Wybudowane przez Armię Czerwoną bunkry do przechowywania amunicji dziś są przestrzenią wystawienniczą. Zwiedzający co roku poznają tu historię ataku ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku; losy tysięcy Polaków wywiezionych w czasie II wojny światowej do niewoli za wschodnią granicę, głównie na Syberię i do Kazachstanu, gdzie wielu z nich zmarło z zimna, głodu i ciężkiej pracy. Odwiedzający bunkry dowiadują się też, czym była zbrodnia katyńska – jak Sowieci bestialsko zabili ponad 22 tysiące polskich oficerów, a potem usiłowali ukryć masowy mord.

Wystawa co roku zawiera też część poświęconą pobytowi wojsk radzieckich na terenie Polski od zakończenia II wojny światowej do 1993 roku. Ekspozycja pokazuje m.in. gospodarcze skutki wtargnięcia Armii Czerwonej do Polski czy komunistyczną propagandę zimnowojenną, jakiej poddawani byli wszyscy mieszkańcy państw socjalistycznych, a więc także Polacy.

Występują:
dr Marek Zawadka, dyrektor Muzeum Historycznego w Lubinie,
Agata Grzelińska, Muzeum Historyczne w Lubinie.