Yazının başlığını önce, “bakış açını değiştir değişimi göreceksin” diye attım. Sonra siyasetten ekonomiye o kadar çok “bakış açını değiştir” dediğimizi ve her kavram gibi her yanını boşalttığımızı gördüm. Sorun sözcük ve kavramlarda değil. Tabii ki bizde. Yerli yersiz abartarak yaşadığımız için ortaya çıkarmamız gerekenlere ışık olamıyoruz. O nedenle bu yazı adlı adınca “yüz eşitliği istiyorum” yazısı. Yani yüzümde ne olursa olsun, istersen doğuştan ister sonradan… beni ötekileştirme!

Yaa… işte böyle; çok önemli bir konuya ev sahipliği yapıyorum bu yazıda: Mucizenin adı Elif”in babası Emre Erdal. Elif doğuştan yüzünde “bize göre” normal olmayan bir surete sahip. Kim demişse bizimkisi normal diye… İşte baba Erdal aynen böyle haykırıyor, kızı için eşi için benzer sorun yaşayan herkes için.

Erdal, Yüzümle Mutluyum Derneği kurucusu. Kendisine ufkumu açtığı ve yeterince farkında olmadığım bir konuda kendimi geliştirmek üzere bana fırsat verdiği için müteşekkirim.