Na jagody, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Nasza szkapa, Mendel Gdański, no i lust but not least Rota. Lektury szkolne, patos, grafomania – z tym dla wielu z nas kojarzy się twórczość Marii Konopnickiej. Tymczasem pisarka, uznawana w swojej epoce za narodową wieszczkę lub – nieraz złośliwie – wieszczkę postępu, to postać mieniąca się wieloma barwami, posiadająca życiorys bujny i naznaczony ciągłą drogą. Autorka poczytnych książek dla dzieci, zaangażowanych nowel i poezji, krytyczka literacka i tłumaczka, redaktorka progresywnego pisma dla kobiet „Świt”, działaczka społeczna z uwagą przyglądająca się grupom marginalizowanym, podróżniczka, reportażystka, matka sześciorga dzieci, żona Jarosława, partnerka Marii Dulębianki – to tylko część wątków biografii Konopnickiej, które splatają się ze sobą na przestrzeni niespełna 70 lat jej życia.

Podczas spotkania Feminatywy skupiłyśmy się na Konopnickiej społecznicy i feministce, osobie niedającej się wtłoczyć w prostą ramkę konwenansu i uświęconej literackiej tradycji. Postać pisarki przybliżała nam monografistka i edytorka listów bohaterki – Lena Magnone oraz biografka Konopnickiej i Dulębianki – Karolina Dzimira-Zarzycka. Spotkanie poprowadziła herstoryczka Joanna Hytrek-Hryciuk.