Art déco to styl popularny w Europie i Ameryce w latach 20. i 30. XX wieku, widoczny w architekturze, rzeźbie, malarstwie i grafice, a także sztuce użytkowej. Odwoływał się do awangardowych koncepcji artystycznych kubistów, orfistów, ekspresjonistów i futurystów. Akcentował konstrukcję, eksponował walory tworzywa, perfekcję wykonania, funkcjonalność projektu. Charakteryzowało go zamiłowanie do geometrii i kontrastów kolorystycznych, inspirował ruch i dynamika, znamionujące żywiołowe tempo przemian stylu życia. Twórcy przedmiotów w stylu art déco chcieli pogodzic luksus i wyrafinowaną elegancję z komfortem użytkowania i dostępnością swoich wzorów. Śmiało korzystali z nowych technologii i tworzyw. Stosowali złoto, platynę i kamienie szlachetne, egzotyczne gatunki drewma, a także tworzywa sztuczne takie jak bakelit, ebonit czy galalit, chromowane i niklowane metale. Projektanci tej epoki musieli nadać kształt wynalazkom, które wchodziły w powszechne użycie, jak samochody i transatlantyki, kuchenki gazowe, odbiorniki radiowe czy elektryczne czajniki.

Więcej o wystawie: https://muzeumwarszawy.pl/wystawa/julia-keilowa-projektantka/